Saxofonist Jenne Meinema (Groningen, 18 mei 1931) is van bijzondere invloed op de ontwikkeling van de lichte muziek in het Noorden. Als autodidact speelt hij in ontelbare combinaties, met zowel populaire muziek als jazz. Als mentor begeleidt hij menigeen bij de aanvang van zijn/haar muzikantencarrière en als bestuurder is hij van grote betekenis voor het Noordelijk muziekleven.

Jenne Meinema's eerste openbare optreden is in 1950 in het Boschhuis aan de Hereweg in Groningen, naar verluid voor een gage van vier gulden. Al gauw speelt hij mee in allerlei gelegenheidsformaties. In militaire dienst vormt Jenne op bevel van de Dienst Welzijnszorg een jazzcombo. Het dansorkest The Ringleaders is daarna zijn eerste semi-professionele band. Zijn studie sociologie breekt hij af voor een engagement bij een Duits orkest dat veel voor Amerikaanse militairen speelt. Sindsdien is Meinema beroeps en speelt hij met diverse dansorkesten in het noorden.

Het muziekmaken doet hij er overigens altijd naast. Voor zijn vaste inkomen heeft Meinema gewoon een baan, die hem in de muziek de vrijheid verschaft om keuzes te maken. Elf jaar werkt hij bij het Bouwfonds in Assen en dan is hij zeven jaar lang directeur van de Noordelijke Fonotheekdienst. Jenne is vervolgens adjunct-directeur van het Groninger conservatorium en staat daar aan de basis van de oprichting van de afdeling Lichte Muziek.

Jazz
Gegrepen door het spel van de grote Amerikaanse altsaxofonist Charlie Parker wordt Jenne in de loop van de vijftiger jaren pionier van de bebop in het Noorden. Hij op zijn beurt stimuleert onder meer de opkomst van de pianisten Lex Jasper en Rein de Graaff. In de jazz neemt Meinema deel aan talloze projecten in alle mogelijke combinaties en stijlen. Zo is hij 1967 initiatiefnemer van Big Band '67 (Groningens eerste bigband), speelt hij in Baritone Madness en staat hij mede aan de basis van Jumping the Blues. Vaste waarden in de jazz door de jaren heen vormen Adam Olivier's New Orleans looporkest The Silver Leaf Brass Band, combinaties met alleskunner Piet Lingbeek en zijn eigen jazz-fusionband het Jenne Meinema Quartet.

Populair
Hoewel Meinema het meest in de publiciteit komt met jazz-gerelateerde projecten, geeft dit een vertekend beeld van de realiteit. Want hoewel de jazz zijn grootste liefde is, treedt hij voor het overgrote deel op met populaire muziek. In het Noorder Ballroom Orkest, The Scarlet Pimpernels, Orkest Arie Ribbens en de North Star Showband. Artiesten als Arie Ribbens en Ria Valk begeleidend. Werkend in dancings, op bruiloften en partijen en met carnaval. Voor extra beleg op het brood, maar zeker ook voor het genoegen dat hij eraan beleeft. Jenne is een gezelligheidsdier bij uitstek en interactie met zijn publiek is voor hem van het hoogste belang. Meinema's onverwoestbare humeur, schier onweerstaanbare charmes en enorme uithoudingsvermogen zijn wijd en zijd befaamd.

Bronnen:
'Het blijft nog steeds een leuk spelletje he.' Interview met Peter van der Heide (PDF)
De krant van toen
De Vrije Hand

Media:
Meinema is te horen op de volgende producties:
1965 George & the Rebels / Zamora’s - Vinyl single
1968 Cuby + Blizzards - Trippin' Thru' A Midnight Blues, Vinyl LP
1988 Baritone Madness - Heavy Berries, Vinyl LP
1989 Video documentaire: Jenne! van Buddy Hermans, uitgave Stichting Beeldlijn.
1990 Jumping the Blues CD Live in de Spieghel

Meinema is als studiomuzikant te horen op diverse platen, o.a. met Arie Ribbens.